- شیرین نفس (نَ فَ)
خوش سخن. شیرین گفتار. (یادداشت مؤلف). شیرین سخن:
یکی گفت ازین نوع شیرین نفس
دراین شهر سعدی شناسیم و بس.
سعدی (بوستان).
بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس
ورپای بندی همچو من فریاد می کن در قفس.
سعدی.
، خوش آواز. خوشخوان:
ای بلبل خوش سخن چه شیرین نفسی
سرمست هوا و پای بند هوسی.
سعدی.
رجوع به مترادفات کلمه شود
یکی گفت ازین نوع شیرین نفس
دراین شهر سعدی شناسیم و بس.
سعدی (بوستان).
بوی بهار آمد بنال ای بلبل شیرین نفس
ورپای بندی همچو من فریاد می کن در قفس.
سعدی.
، خوش آواز. خوشخوان:
ای بلبل خوش سخن چه شیرین نفسی
سرمست هوا و پای بند هوسی.
سعدی.
رجوع به مترادفات کلمه شود